آبیار: واقعیت جنگ کمتر به نمایش درآمده است/ زارعی: به بهانه‌های مختلف می‌خواستم از بازی منصرف شوم
کارگردان فیلم سینمایی «شیار ۱۴۳» گفت: در برخی آثار جنگ فیلمساز از بالا به جنگ نگاه کرده و از جنس مردم به این واقعه نزدیک نشده است. گویا کارگردان و نویسنده اغلب اوقات خودش حرف‌هایش را به مخاطب دیکته می‌کند اما آنچه به صورت واقعی اتفاق افتاده کمتر به نمایش گذاشته می‌شود.
به گزارش خبرنگار سینمایی فارس، فیلم سینمایی «شیار 143»، برگزیده باشگاه فیلم فرهنگ سرای انقلاب اسلامی در جشنواره فیلم فجر با حضور چشمگیر مخاطبان در سینما فلسطین به نمایش درآمد و پس ازآن در نشست نقد و بررسی، نرگس آبیار (کارگردان)، مریلا زارعی (بازیگر)، محمد حسین قاسمی (تهیه کننده)، حسین معززی نیا (منتقد) و سعید قطبی زاده (مجری کارشناس) به سوالات مخاطبان پاسخ دادند.
در ابتدای جلسه، سعید قطبی زاده با توجه به حضور گسترده مخاطبان در سالن نمایش گفت: با توجه به این استقبال، شما به دوستان و آشنایان توصیه کنید تا فیلم را در اکران حمایت کنند و فیلم را در زمان اکران ببینند و از این طریق فیلم های خوب هم پرفروش بشوند و هم به درستی دیده شوند.
نرگس آبیار ضمن ابراز خرسندی از حضور در این نشست و استقبال مخاطبان یادآور شد: امیدوارم در زمان اکران شما که فیلم را قبل از اکران عمومی دیدید و راضی بودید به دیگران توصیه کنید و از فیلم حمایت کنید تا اکران خوبی داشته باشد.
حسین معززی نیا، منتقد درباره فیلم «شیار 143» گفت: متاسفانه در سینمای ایران برخی از فیلم ها دچار حواشی می شوند. بیماری شایع شده که برخی از منتقدان احساس می کنند باید چیزی را کشف کنند، فیلمی را ببینند بعد بگویند ما در فیلم چیزی را کشف کردیم و... مردم هم در مقام تماشاگر ترجیح می دهند بدون پیش زمینه فیلم را ببینند. فیلم «شیار 143» از آن دسته فیلم هایی است که دچار حواشی شد؛ در ابتدا هیات انتخاب نمی دانم به چه دلیل که هنوز هم متوجه نشدم آن را نپذیرفت و در جریان جشنواره موضع گیری آقای حاتمی کیا منجر بهراه افتادن جریان جدیدی شد، امیدوارم آن فضا در زمان اکران وجود نداشته باشد.
قاسمی: با تعهد به فیلم پروانه ساخت داده شد
تهیه کننده فیلم به این پرسش که عده ای معتقدند فیلم با حمایت دولت یا جریان خاص تولید شده است پاسخ داد: برای تولید، پروسه طولانی طی شد.
حواشی فیلم به قبل از جشنواره قبل باز می گردد. ما مدت ها درگیر دریافت پروانه ساخت فیلم بودیم زیرا معتقد بودند فیلمنامه نه تنها ضد جنگ، بلکه ضد ارزش است. به همین دلیل پروسه رفت و آمد طولانی شد و با نماینده ای از سوی صدور پروانه در ارتباط بودیم که در نهایت به این نتیجه رسیدیم که برای دریافت پروانه تعهد بدهیم؛ چهار صفحه تعهد دادیم که یکی از بندها این بود الفت قالی را قیچی کند و به جمکران ببرد که به عقیده ما به مفهوم انتظار لطمه می زد، درحالی که انتظار برای ما دغدغه بود.
ما به هیچ یک از تعهدها عمل نکردیم و کار خلاف اخلاق مرتکب شدیم اما چاره ای نداشتیم زیرا احساس کردیم به کار ضربه می زند. ما برای گرفتن شهرک هم دچار مشکل شدیم. این ماجراها زیاد بود. تنها نهادی که یک قدم آنها برابر صد قدم مسئولان سینمایی برای ما است مس سرچشمه بود که به ما کمک کرد، آنها مردان صنعت هستند اما دغدغه آنها بیش از متولیان فرهنگی بود.
معززی‌نیا: «شیار 143» می‌تواند جریان ساز باشد
در ادامه نشست معززی نیا درباره فیلم به عنوان دومین کار بلند سینمایی کارگردان، خاطر نشان کرد: قبل از اینکه مهم باشد یک اثر، کار چندم فیلمساز است برای من خود فیلم جذاب بود. سینمای دفاع مقدسی که می شناسیم یک اشکال تاریخی مستمر دارد؛ برخی از فیلم ها زمانی تولید شده که جنگ در حال وقوع بود و مخاطب می دانست که وضعیت چگونه است. در آن آثار سازندگان به سراغ بیان استعاری و سمبلیک می رفتند از آن جمله می توان به مهاجر و دیده بان اشاره کرد که ایثار رزمندگان را به نوعی با اشاره به ایثار اصحاب عاشورا مقایسه می کند. این نوع آثار در آن سال ها منطقی بود اما سینمای جنگ برای نسل های بعد که جنگ را تجربه نکرده اند باید قصه بگوید.
وی در ادامه یادآور شد: «شیار 143» قصه ساده و واقعی را تعریف می کند که مادر شهید را با اجزایش می توان دید اما در بسیاری از آثار اینگونه نیست حتی اسم شخصیت ها سمبلیک و استعاری شده است. از این جهت این اثر می تواند جریانی را آغاز کند. رویکرد خانم آبیار جذاب بود که به سابقه ایشان در پژوهش و مستندسازی در این حوزه باز می گردد.
او در ادامه افزود: فیلم روایت ساده ای از مادری است که بچه اش را بزرگ می کند و او را راهی جبهه می کند، اگر استعاره ای در فیلم دیده می شود از جنس وقایع و شخصیت است. این نوع آثار نیاز امروز ما است. مردم چیزی را می بینند که ندیدند یا کمتر دیدند.
|